Πάμπλο Πικάσο

    Ο Πάμπλο Ρούιθ (Πικάσο) γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 Οκτώβρη 1881. Πατέρας του ήταν ο Χοσέ Ρούιθ Μπλάσκο, καθηγητής σχεδίου και μητέρα του η Μαρία. 'Αρχισε να ζωγραφίζει από παιδί και σ' ηλικία 14 ετών μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών Βαρκελώνης. Το 1897 πήρε χρυσό βραβείο με τον πρώτο πίνακά του που παρουσίασε κει. Έχοντας κιόλας κατακτήσει τεχνική σταθερή κι αξιόλογη, πλησίαζε τους πρωτοποριακούς καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής που επιδράσανε βαθιά στη διαμόρφωσή του. Εις εκ των οποίων τον έμαθε να χρησιμοποιεί τη τεχνική του παπιέ-κολλέ.

    Τη 2ετία 1912-4 τα έργα του γίνονταν όλο και πιο γνωστά. Στις διεθνείς εκθέσεις: Μονάχου, Κολωνίας & Βερολίνου, οι κυβιστικοί του πίνακες βρίσκονταν στη πρώτη σειρά, δημοσιεύονταν στα πρωτοποριακά περιοδικά κι οι ανανεωτικές αντιλήψεις του γίνονταν αντικείμενο συζήτησης στα πιο προωθημένα καλλιτεχνικά κέντρα. Τ' όνομα του έγινε συνώνυμο με το καινούργιο και το τολμηρό.

     Ως ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και δραματουργός ήταν ιδιαίτερα πολύπλευρος. Η εφευρετικότητα κι η ευχέρειά του για πειραματισμούς δυσχεραίνουν τη κατάταξή του σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική κατηγορία. Αν κι οι συνεχείς μεταλλαγές του παρεξηγήθηκαν ως έλλειψη συνέπειας, θεωρείται ο πρόδρομος κι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Ως παρακαταθήκη άφησε περίπου 20.000 αυτοτελή έργα κάθε μορφής. Κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας αποτελεί η "Γκουέρνικα", πίνακας -καταγγελία για τα εγκλήματα κατά του λαού του στον ισπανικό εμφύλιο. Τέλος, με τον πίνακα "Οι Δεσποινίδες Της Αβινιόν" προσδιόρισε -κατά τους κριτικούς- το καλλιτεχνικό ρεύμα του κυβισμού.
     Πέθανε στις 8 Απριλίου 1973, σ ηλικία 92 ετών.